- κούφισμα
- κούφισμα , ατος, τό (s. prec. entry; Eur., Phoen. 860; Plut., Mor. 114c) the cause of someth. being less burdensome, lightening, alleviation of almsgiving κ. ἁμαρτίας γίνεται lightens the load of sin 2 Cl 16:4 (after 1 Esdr 8:84 σύ, κύριε, ἐκούφισας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν; cp. 2 Esdr 9:13).—DELG s.v. κοῦφος.
Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία. 2015.